SUMMARY
Dede Korkut Hikâyeleri, dönemin toplumsal, kültürel degerleriyle dil özelliklerinin ortaya konmasi açisindan son derece önemlidir. Dede Korkut Hikâyeleri 15. yüzyilin sonu ile 16. yüzyilin basi arasinda yer alan bir tarihte yaziya geçirilmistir. Bu çalismada Muharrem Ergin tarafindan yayimlanan “Dede Korkut Kitabi”nda yer alan 12 hikâye incelenmistir. Halkin yasamindan beslenen bu hikâyelerde o dönemin iletisim, temenni, iyi dilek gibi amaçlarla kullanilan kalip sözlerin yer aldigi görülmüstür. Bugün de Türk dilinin söz varligi içinde önemli bir yere sahip kalip sözlerin 15. yüzyilda da o kullanilmis oldugunun ortaya konmasi önemlidir. Bugüne degin Dede Korkut Hikâyeleri ile ilgili birçok çalisma yapilmistir. Ancak bu çalismalarin arasinda kalip sözler üzerine yapilmis bir söz varligi çalismasina rastlanamamistir. Bundan dolayidir ki hikâyeler, kullanilabilecek kalip sözlerin varsayimi ile irdelenmistir. Iletisim sözleri olarak da adlandirilan kalip sözler, Türk dilinin söz varligi içerisinde önemli bir yere sahiptir. Bu çalismayla Dede Korkut Hikâyelerinde geçen, “Vallah”, “Tanrinun buyrugi-y-ile Peygamberün kavli-y-ile”, “Hos kalun”, “Sag misin esen misin” gibi kalip sözler saptanarak ortaya konmustur