SUMMARY
W poczatkowym okresie pierwszej wojny swiatowej istnialy w Lodzi dwa komitety o statusie instytucji pomocy spolecznej: Glówny Komitet Obywatelski miasta Lodzi (GKO) i Komitet Obywatelski Niesienia Pomocy Biednego (KONPB). Obie te organizacje powstaly praktycznie w tym samym czasie, tj. w pierwszych dniach sierpnia 1914 r., a ich dzialania wzajemnie sie uzupelnialy. Pierwszy z nich przejal funkcje miejskiego rzadu z szeregiem kompetencji w administracji po opuszczeniu miasta przez prezydenta Wladyslawa Pienkowskiego; drugi skupil sie na typowej opiece spolecznej dla mieszkanców, którzy nagle znalezli sie w sytuacji zagrozenia dla ich bezpieczenstwa, zycia i zdrowia, ryzykujac utrate zródla dochodu. Glównym celem KONPB w poczatkowej fazie wojny bylo zapewnienie pomocy materialnej najbiedniejszym mieszkancom Lodzi; najwazniejsza forma wsparcia stosowana przez najwieksza liczbe osób bylo dostarczanie zywnosci. Korzystali z tego ludzie wszystkich religii i narodowosci. Wsród nich byli przede wszystkim robotnicy fabryczni z rodzinami, ludzie, którzy stracili zródlo dochodu, rodziny rezerwistów, imigrantów, bezdomnych i tych korzystajacych z uslug wielu lódzkich organizacji filantropijnych i spolecznych. W artykule przedstawiono kilka aspektów dzialan KONPB, takich jak geneza KONPB, struktura, zadania i zaplecze finansowe, a takze wspólprace i komunikacje z GKO. Lódzkie komitety obywatelskie zostaly zlikwidowane przez niemieckie wladze okupacyjne 30 czerwca 1915 r., po prawie roku dzialalnosci.