SUMMARY
Kwestia starosci demograficznej jest jednym z podstawowych problemów wiekszosci wspólczesnych spoleczenstw. W Polsce, podobnie jak w innych krajach Europy Srodkowo-Wschodniej, problem ten nasilil sie wraz z poczatkiem transformacji ustrojowej na skutek wejscia tych krajów na sciezke rozwoju demograficznego charakterystyczna dla spoleczenstw zachodnioeuropejskich. Procesy demograficznego starzenia szczególnie silnie zaznaczaja sie w duzych miastach, jednak wiekszosc analiz dotyczacych procesów starzenia sie miast obejmuje cale jednostki terytorialne, mniej natomiast uwagi poswieca sie przemianom zachodzacym w mniejszej skali, czyli na poziomie dzielnic lub osiedli. Celem niniejszego opracowania jest analiza procesów starzenia sie, które zaszly w ostatnim cwiercwieczu w dziewieciu najwiekszych prefabrykowanych osiedlach mieszkaniowych Lodzi, powstalych w okresie realnego socjalizmu. Kwestia ta jest istotna ze wzgledu na znaczacy udzial tej formy zabudowy w zasobach mieszkaniowych miasta i zamieszkiwanie w nich ponad ? lodzian. Istotna jest takze duza dynamika tego procesu, poniewaz Lódz jest najszybciej starzejacym sie miastem w Polsce i jednym z najszybciej wsród miast Europy Srodkowo-Wschodniej. To sprawia, ze proces ten powinno sie stale monitorowac w badaniach prowadzonych w róznej skali przestrzennej, nie tylko miejskiej, ale i wewnatrzmiejskiej.