SUMMARY
Glównym celem artykulu jest pokazanie, w jaki sposób zmiany systemu politycznego i prawnego zachodzace w Polsce w ciagu ostatnich dekad wplynely na obecnosc mniejszosci narodowych i etnicznych w przestrzeni publicznej kraju, oraz na ile poszczególne mniejszosci mogly lub potrafily wykorzystac sprzyjajace im przeksztalcenia formalnoprawne. Bardzo duza dysproporcja w róznorakich przejawach tej publicznej obecnosci (dwujezyczne nazwy miejscowosci, urzedów, szkól, stosowanie jezyka pomocniczego, dzialalnosc spoleczna i polityczna, oswiata, dziedzictwo historyczne) pomiedzy poszczególnymi narodowosciami jest spowodowana zróznicowanymi przyczynami. Z pewnoscia do sprzyjajacych czynników nalezy relatywnie duza liczebnosc i koncentracja terytorialna, ale decydujaca jest tez aktywnosc dzialaczy i lokalnych spolecznosci oraz wewnetrzna integracja danej zbiorowosci. Dzieki tym uwarunkowaniom niektóre tzw. historyczne mniejszosci, wykorzystujac zmiany prawne, staly sie trwala czescia przestrzeni publicznej w Polsce.