SUMMARY
Masurians in the East Podolia: Memory, Identity and HeritageThe theme of this article is specific identity and memory of the Polish population in the selected villages of Khmelnytskyi Raion of Ukraine, with the second most numerous Polish population in Ukraine. The specificity of this Polish population results from a long habitation in the same territory. From the moment they arrived on Podolia until their deportations to Kazakhstan and Siberia in the 1930s, this group did not migrate at all. The article is based on research conducted in three the so-called “Masurian” villages. The inhabitants of these areas are defined as Masurians – they are descendants of Polish peasants who settled therein the seventeenth and eighteenth centuries. The text shows the identity of the ethnic community of “Masurian” villages and the memory of their Polish peasant roots. Hundreds years of living together in one region and endogamy rules in force since the Second World War have contributed to the fact that these local communities have preserved memory of their Polish and peasant origin, as well as their specific dialect and religion. Mazurzy na Podolu Wschodnim: pamiec, tozsamosc i dziedzictwoTematem artykulu jest specyfika tozsamosci i pamieci ludnosci polskiej w wybranych wsiach obwodu chmielnickiego na Ukrainie, który jest drugim co do liczebnosci polskiej ludnosci obwodem Ukrainy. Specyfika ludnosci polskiej na terenie prawobrzeznej Ukrainy opiera sie na jej dlugim trwaniu na jednym terytorium. Od chwili przybycia na teren Podola az do momentu zsylek do Kazachstanu i na Syberie w latach 30. XX wieku tej grupy nie dotykaly ruchy migracyjne. Artykul opiera sie na badaniach prowadzonych w trzech wsiach zwanych „mazurskimi”: Hreczanach, Szaraweczce i Mackowcach. Ludnosc zamieszkujaca te tereny okresla sie mianem Mazurów – potomków polskich chlopów, osadników z XVII i XVIII wieku. W tekscie przedstawiono charakter tozsamosci ludnosci wsi mazurskich, pamiec wspólnotowa dotyczaca polskich i zarazem chlopskich korzeni grupy. Kilkusetletnie zycie w jednym regionie, jak i obowiazujaca do czasów II wojny swiatowej zasada endogamii spowodowaly, ze wspólnoty wsi mazurskich zachowaly pamiec o swoim polskim i zarazem chlopskim pochodzeniu, gware i wyznanie.