SUMMARY
W maju 1919 r. powolano Attachat Wojskowy przy Poselstwie RP w Rzymie, zobowiazujac go do obserwowania wloskich sil zbrojnych, gospodarki, polityki zagranicznej, koordynowania zakupów sprzetu wojskowego oraz organizowania procesu repatriacji do kraju Polaków – bylych zolnierzy armii austro-wegierskiej, przebywajacych w obozach jenieckich na terenie Wloch. Pierwszym attaché wojskowym zostal gen. Eugeniusz Katkowski, który nie mówil po wlosku. W pazdzierniku 1920 r. zastapil go mjr Mieczyslaw hr. Poninski, który znal jezyk wloski i wloska kulture. W 1921 r. okazalo sie jednak, ze wstepujac w 1919 r. do Wojska Polskiego, zatail fakt, ze z armii wloskiej zostal w 1893 r. usuniety i zdegradowany ze stopnia porucznika do sierzanta. Dzieki temu w Wojsku Polskim otrzymal stopien rotmistrza (kapitana). Ponadto jego pomocnik, mjr Jan Pogorski opracowal 12 raportów wojskowych, twierdzac, ze pozyskal je od tajnego informatora za ogólem 2500 lirów, podczas gdy przepisal je z wloskiej prasy wojskowej. Podpulkownik Mieczyslaw Poninski zostal odwolany z Rzymu i postawiony przed Oficerskim Sadem Honorowym, a nastepnie przed sadem karnym. Dzieki swym koneksjom uniknal jednak kary. Byl jedynym sposród prawie 100 polskich attachés wojskowych w latach 1919–1939, który dopuscil sie takiego przewinienia.