SUMMARY
Glówny cel artykulu stanowi reinterpretacja najistotniejszych przemian sektora logistycznego (nowe formy i funkcje infrastruktury, innowacje w oprogramowaniu i ksztaltowaniu przestrzeni, specyfika miast logistycznych itp.) z perspektywy krytycznych studiów miejskich. Wykorzystuje do tego inspiracje plynace z Marksowskich koncepcji cyrkulacji kapitalu i niszczenia przestrzeni przez czas. W pierwszej czesci artykulu zwracam uwage na obecny w mysli Marksa metodologiczny prymat ruchu oraz wyrózniona role transportu w realizacji, ale równiez zwiekszaniu wartosci dodatkowej. Tworze tym samym glówne punkty oparcia dla tezy, w której ujmuje logistyke jako logiczna wypadkowa przestrzennej dynamiki kapitalu i kapitalistycznej logiki akceleracji, analizowanych przez Marksa w drugim tomie Kapitalu i w Zarysie krytyki ekonomii politycznej. Druga czesc tekstu stanowi rozbudowana interpretacje Marksowskiego pojecia niszczenia przestrzeni przez czas. Proponujac trzy mozliwe odczytania tego konceptu (jako kompresje, synchronizacje i abstrakcje), wiaze je z typowa dla logistyki strategia twórczej destrukcji przestrzeni, która materializuje sie na gruncie i za sprawa infrastruktury akceleracji. W trzeciej czesci omawiam te innowacje sektora, które pozwalaja w nim widziec obszar tendencyjny z punktu widzenia calego kapitalizmu. Podejmuje w tym celu zagadnienie fabrykowania swiata (Mezzadra i Neilson 2013a), które umozliwia eksplorowanie nowego porzadku geoekonomicznego – z uwzglednieniem zmieniajacych sie postaci wladzy infrastruktury i pracowniczej podmiotowosci – w terminach globalnej fabryki (Cowen 2014b) i miasta logistycznego.