SUMMARY
Polityczny potencjal sily dziewczynskosci nie tkwi w sile jednostki, ale w dostrzezeniu wspólnosci i wielosci dziewczynskich doswiadczen. Odrzucenie postawy heroicznej i wyjscie poza indywidualistyczny paradygmat girl power pozwalaja na uwidocznienie róznych, nierzadko sprzecznych ze soba narracji i reprezentacji skladajacych sie na wspólczesne dziewczynstwo, co z kolei pozwala nie tylko na identyfikacje kompleksowych mechanizmów wykluczenia, ale tez wytworzenie inkluzywnych taktyk i strategii oporu wobec nich. W oparciu o literature feministyczna oraz przyklady dziewczynskiego oporu z kultury popularnej staram sie pokazac, w jaki sposób dziewczyny, dokonujac interwencji w miejscach zakodowanych jako meskie, lamia kody kulturowe, plciowe, rasowe i klasowe, stawiaja opór, przechwytuja narracje o sobie samych i egzekwuja swoje prawo do miasta. Choc niektóre z omawianych przeze mnie gestów, taktyk i strategii moga sie wydawac zbyt lagodne, zeby miec sile polityczna, proponuje, ze wlasnie tym niepozornym formom wyrazania oporu warto sie blizej przyjrzec, stosujac w ich analizie kategorie kontrpublicznosci i uplciowionego prawa do miasta.