SUMMARY
ABSTRAKTWstep: Stwardnienie rozsiane jest przewlekla choroba autoimmunologiczna, zwykle pojawiajaca sie ok. 20.–40. r.z., w której dochodzi do demielinizacji osrodkowego ukladu nerwowego.Materialy i metody: Po nawiazaniu wspólpracy z 5 oddzialami Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego w Polsce oraz z Centrum Rehabilitacji w Krakowie uzyskano 179 kwestionariuszy od osób chorych na stwardnienie rozsiane. W badaniach zastosowano metode sondazu diagnostycznego oraz standaryzowany kwestionariusz jakosci zycia Short form 36.Wyniki: Najliczniejsza grupe (72,63%) tworzyly osoby plci zenskiej, sredni czas trwania choroby wynosil 13,18 lat, najnizej zostala oceniona jakosc zycia w domenie funkcjonowania spolecznego (3,23 ±2,0 pkt), odczuwania bólu (4,44 ±2,7 pkt) oraz ograniczenia wynikajacego ze stanu emocjonalnego (8,02 ±6,8 pkt). Wykazano statystycznie istotna korelacje miedzy wiekiem, plcia a czasem trwania choroby (p < 0,05) w wybranych domenach i wymiarach. Wyniki analizy wykazaly statystycznie istotne korelacje miedzy wystepujacymi objawami choroby a ocena jakosci zycia w poszczególnych kategoriach i wymiarach (p < 0,05).Wnioski: 1. Ocena jakosci zycia przez pacjentów ze stwardnieniem rozsianym w poszczególnych domenach jest bardzo zróznicowana, najnizej oceniana domena dotyczy kontaktów spolecznych, najwyzej – funkcjonowania fizycznego i wymiaru fizycznego. 2. Osoby starsze oraz dluzej chorujace na stwardnienie rozsiane ocenialy gorzej swoja jakosc zycia od osób mlodszych i krócej chorujacych. Dotyczy to glównie domeny funkcjonowania fizycznego oraz wymiaru fizycznego. Prawdopodobnie wynika to z procesu choroby i dostosowania sie do zmieniajacych sie warunków dyktowanych przez postepujace schorzenie. 3. Nasilenie objawów chorobowych u osób ze stwardnieniem rozsianym wiaze sie jednoczesnie z obnizeniem jakosci zycia tych osób.