SUMMARY
Ilk baskisi 1901 tarihinde Ikdam gazetesi tarafindan yapilan ve birçok yönden Türk sözlükçülügünün yapi tasi durumundaki Kâmûs-i Türkî, Semseddin Sâmi’nin en önemli eserlerinden biridir. Bugüne kadar Türk dili ve tarihi alaninda birçok çalismaya temel olan Kâmûs-i Türkî hâlâ üzerinde Türkologlarin çalismasi gereken kaynak eserlerden biridir. Çalismamizda Arnavutlar arasinda Sami Fraseri olarak taninan ve çok sevilen Osmanli aydini Semseddin Sâmi’nin Kâmûs-i Türkî adli sözlügünde Çagatayca notu düsülerek verilen kelimeleri inceledik. Bu kapsamda Kâmûs-i Türkî’yi tarayarak Çagatayca notu düsülen kelimeler çikarilmistir. Bu kelimeler sözlükteki madde baslarina göre degil, Semseddin Sâmi’nin madde içerisinde belirttigi imla ile çalismaya aktarilmistir. Çalismamizda genel olarak Semseddin Sâmi’nin Çagatayca anlayisini da ortaya koymaya çalistik. Bu yüzden onun sözlügün basinda verdigi Ifade-i Meram kisminda Dogu Türkçesi ve Çagatayca ile ilgili olan fikirlerini belirterek bu çerçevede sözlügüne aldigi kelimelerin diger Çagatayca sözlüklerdeki sekil ve anlam özellikleri ortaya konmaya çalisilmistir.