SUMMARY
Bir eserin yazildigi anlayisi çözümleyebilmek eserin amacini, mesajini, söylemini anlamak açisindan önemlidir. Eserin zemininde bulunan anlayis çerçevesinde gerçeklestirilen okuma, analiz edilecek metne isik tutar. Ömer Seyfettin, hikâyelerinin incelendigi birçok arastirmada millî-manevi degerlerin insasina katki sunan bir yazar olarak konumlandirilmistir. Bunda kuskusuz yazarin Türkçülügün öncülerinden olmasinin, millî edebiyat hareketinin odaginda bulunmasinin, yeni lisanin ilkelerini belirleyip bu ilkeler dogrultusunda eserler kaleme almasinin, benimsedigi ögretileri hikâyelerinde islemesinin etkisi vardir. Oysa yazarin pek çok hikâyesine yakindan bakildiginda bu hikâyelerin farkli anlayis ve arka planla yazilmis olduklari görülür. Bu çalismanin amaci, Ömer Seyfettin’in milliyetçi-muhafazakâr bakis açisinin ötesinde farkli bakis ve arka planla yazilmis hikâyelerinin de oldugunu ortaya koyarak yazarin eserlerinin farkli okumalarla incelenmesine zemin hazirlamaktir. Bu amaçla çalismada yazarin birbirinin devami niteliginde olan “Horoz” ve “Dünyanin Nizami” isimli iki hikâyesinde modernizmin izleri sürülmeye çalisilmis, elde edilen bulgular modernizm akiminin temel ögeleri referans alinarak olusturulan basliklar altinda degerlendirilmistir. Yazarin incelenen hikâyelerinde modernizme temel teskil edebilecek ögeler yabancilasma, iletisimsizlik, sisyphos saçma (uyumsuz) kompleksi, anomi, pasif isyan, kahramanin siliklesmesi, arketip ve anne arketipi, freudyen unsurlar ve psikanalizm (bilinçalti ve rüya, üstben/toplumsal uyumsuzluk, ben/toplumsal uyum, cinsellik) basliklari altinda incelenmistir. Inceleme sonucunda “Horoz” ve “Dünyanin Nizami” isimli hikâyeler, zengin veriler sunmalari açisindan modernist unsurlarla kaleme alinmis hikâyeler olarak kabul edilmistir.