SUMMARY
'Sonsuz Disilik’ (Alm. Ewig-Weibliche) kavrami Goethe’nin Faust adli yapitinda yer alan ve insani sonsuz yaraticiliga dogru askla çeken dünya ötesi bir gücün imgesidir. Zamanla bu kavram Goethe’nin yapitinin baglamindan kurtularak, mistik bir kadin tipi olarak kisilestirilmis, Tanrinin Hikmeti Sofia’yi, Troubadourlarin siir sanatinda yer alan olaganüstü güzel kadin kültünü, Romantizmin yeryüzünün ahenk ve güzellik merkezi olarak gördügü kadin idealini içinde birlestirerek evrensel bir sembol haline getirilmistir. Sonsuz disilik kavraminin, (20.yy.’in basinda) özellikle uzun felsefi ve teolojik bir geçmisi olan Tanrinin Hikmeti Sofia imgesiyle birlesmesi ayri bir önem tasir.Hikmet üzerine yazili Yahudi miti, Hiristiyan Sofiolojisinde, Hiristiyan mistiklerinin (J.Boehme) ve Rus din felsefecilerinin (V.S.Solovyov, P.A.Florenskiy, S.N.Bulgakov) ögretilerinde gelistirilir. Özellikle Solovyov’un Sonsuz Disilikle ilgili felsefi ve estetik görüsleri Rus sembolizminin ikinci kusak temsilcilerini (A.Blok, A.Beliy, V.Ivanov) derinden etkilemistir. Bu çalismamizda ‘Sonsuz Disilik’ kavraminin Rus din felsefesinde nasil yorumlandigi ve ikinci kusak Rus sembolistlerinin eserlerinde nasil ele alindigi üzerinde durulacaktir.