SUMMARY
Social learning factor is a reflection of the numerous existing social environment factors. It exists in the environment together with human’s internal natural process and it may significantly affect human’s behavioural development. The impact can occur directly or indirectly. A human being will be found different based on the environment in which he or she is. Whoever finds himself in an environment and education that helps him towards goodness, then he is more likely to be a good group and vice versa. Therefore, a good environment is necessary to produce good morals. Now the development of the industrial revolution 4.0 dominates everything and also affects Muslim children in their social environment. This study focuses on the dominant factors in social learning which influence the behaviour of Malaysian adolescents. Five social environment factors are identified as being significant in the development of the adolescents’ behaviour; they are: parents, peers, teachers, artistes and school culture. This study which employs both quantitative method and survey involves 16-year-old respondents totalling 1504 from all over peninsula Malaysia. Data from this study are analysed both descriptively and statistically with the mean, standard deviation and double regression at (p<0.05). Results from the double regression analysis showed that the most dominant factor in moulding the behaviour of the adolescents is peers followed by school culture, parents, teachers and artistes. Even though the artistes’ factor is the least dominant, based on the Beta value, it may negatively affect the behavioural development compared to other social environment factors.Keywords: Beta Value; Social Learning; Islamic Education; Behaviour; Muslim Adolescents. AbstrakFaktor pembelajaran sosial adalah refleksi daripada faktor persekitaran sosial yang pelbagai. Ia wujud dalam persekitaran bersama-sama dengan proses semula jadi yang berlaku dalam diri manusia dan mampu memberi kesan signifikan terhadap pembentukan tingkah laku manusia. Impaknya boleh berlaku secara langsung atau tidak langsung. Seorang manusia akan didapati berbeza berdasarkan persekitaran di mana dia berada. Barangsiapa menemukan dirinya dalam lingkungan dan pendidikan yang membantunya menuju kebaikan, maka dia lebih cenderung menjadi kumpulan yang baik dan sebaliknya. Oleh sebab itu, persekitaran yang baik diperlukan untuk menghasilkan prilaku yang baik. Kini perkembangaan revolusi industri 4.0 mendominasi segala perkara dan turut memberi kesan kepada anak-anak Muslim dalam lingkungan sosial mereka.Tulisan ini adalah berasaskan penyelidikan terhadap faktor dominan pada pembelajaran sosial yang mempengaruhi tingkah laku remaja di Malaysia. Sebanyak lima faktor persekitaran sosial yang telah dikenal pasti sebagai signifikan dalam pembentukan tingkah laku mereka, iaitu, ibu bapa, rakan sebaya, guru-guru, artis dan budaya sekolah telah diuji dalam kajian ini. Kajian yang menggunakan metode kuantitatif dan kajian tinjauan ini telah melibatkan seramai 1504 orang responden terdiri daripada remaja yang berumur 16 tahun dari seluruh Semenanjung Malaysia. Data kajian telah dianalisis secara deskriptif dan inferensi menggunakan min dan sisihan piawai serta regresi berganda pada aras (p<0.05). Hasil dapatan kajian daripada analisis berganda menunjukkan rakan sebaya telah muncul sebagai faktor yang paling dominan dalam membentuk tingkah laku remaja diikuti budaya sekolah, ibu bapa, artis dan guru-guru. Manakala faktor artis muncul sebagai faktor yang paling rendah. Namun demikian, implikasi daripada faktor artis berbanding faktor-faktor persekitaran sosial lain jika dilihat kepada nilai (beta) yang diperolehi oleh semua faktor, faktor artis boleh memberikan kesan negatif terhadap pembentukan tingkahlaku manusia. Kata kunci: Niali Beta; Pembelajaran social; Pendidikan Islam; Tingkahlaku; remaja Muslim.