SUMMARY
Insanoglu var oldugundan bu yana sürekli olarak dogal çevre ile etkilesim içerisinde olmustur. Ilk dönemlerde insanlar çevrenin bir parçasi olan insan, daha sonra onu kirletir hale gelmistir. Son zamanlarda çevreyle ilgili artan sorunlari giderebilmek için sürdürülebilir kalkinma/gelisme adi altinda birçok proje gelistirilmesine ragmen, çalismalarin yetersiz kaldigi gözlenmektedir. Bunun en önemli nedeni ise insan-doga iliskilerinin pazar mekanizmasi içerisinde düzenlenmesi, arazi kullanmada verimlilik-sosyal adalet-çevre korunmasi üçlüsündeki bilinen çeliskiyi dogurmasidir. Örnegin, Türkiye’de kentsel alanlari sekillendiren 3194 sayili imar kanunu ile ortak amaçlari olan 5393 sayili Belediye Kanunu’nda, belediyelerin kentsel fiziki kalitenin yüksek degerlerde olmasina yönelik çalismalar yapmasi gerektigi vurgulanmistir. Bu kapsamda günümüzde yogun gündem konusu olan kentsel dönüsümün vadettigi kentsel çevre ile mevcut olan sosyal-kültürel degisim karsilastirilmali olarak ele alinmistir. Arastirma üç bölümden olusmaktadir. Birinci bölüm, insan-çevre iliskilerinin kisa bir tarihi, bu iliskilerin gelistigi kavramsal çerçeveyi kapsamaktadir. Ikinci bölümde, sosyolojik analizlerde ortaya çikan, insan ve toplum üzerine çevre etmenlerinin etkisinin de vurgulanmaya baslamasini saglayan geleneksel insan merkezli çevre anlayisindan, doga merkezli çevre anlayisina geçis süreci üzerinde durulmustur. Üçüncü bölümde ise, kamuoyunda çokça konusulan kentsel dönüsüm projelerinin, çevreye duyarli bir medeniyet insasi sürecinde, merkezi idare ve yerel idarelerin insanlarin en büyük tüketim mekâni olan kentsel alan yapilanmalariyla birlikte ekonomik kalkinma modellerinde göz ardi edilen ve kayip halka olarak tanimladigimiz çevre ve toplum iliskisi analiz edilmistir. Böylelikle tüketim toplumlarinda kentsel dönüsüm projelerinin yaratmis oldugu sosyal degisim süreci ortaya konularak, saglikli, uzun vadeli, basarili sürdürülebilir bir çevre modelinin gelismesi için gerekli olan faktörlerin kurumsal ve teorik alt yapisi olusturulmustur. A Sociological Analysis of the Urban Transformation Projects and the Perception of the Environment and Society in the Consumption Societies Since his creation, human beings have always been in interaction with the natural environment. This has been a direct result of the life activities as human being was a part of the ecosystem in the first ages. However, constantly increasing population, together with developing technology, has caused changes within the ecosystem. The mentioned fact which needs to be considered in the human and nature relations brings out the problem of how the nonrenewable and unenrichable soil and its complementary parts, namely air, water and plants will take form, or rather should be formed as balanced. Although numerous projects titled 'sustainable development’ have recently been developed to solve the grooving problems concerning the environment, these works are seen insufficient. The most important reason for this situation is the fact that the human-nature relations are organized within the marketing system and thus they lead to well-known contradiction regarding the trio of productivity, social justice and environmental protection in the use of land. For example; in Turkey, the Building Law Code 3194 and the Municipality Law Code 5393, both aiming to form the urban areas, emphasize that the municipalities have to work to upgrade the physical quality of the cities. In this regard, this study deals with the urban environment which 'the urban transformation project’ vows and the current socio-cultural change in comparison with each other. Moving from that point, the study has examined numerous studies, about the urban transformation and its environmental problems through a sociological point of view. By this study, the social transformation process created by the urban transformation projects in the consumption societies is presented.