SUMMARY
Defending the Traditional Polish Way of Life: The Role of FantasiesThe current escalation of the cultural conflict in Poland is described as a cultural war between neo-traditionalist and liberal worldviews. Drawing on psychoanalytic political theory and Poststructuralist Discourse Theory (PDT), fantasmatic narratives are deemed as an instrument to conceal the non-necessary character of identities. Based on the direct observation of the counter-marches against LGBT parades in Kalisz, Lublin, and Kraków (2019–2020), this article shows how fantasies define the ‘authentic Polish way of life’: from the traditional family in an idyllic scenario (beatific fantasy) to the ‘LGBT virus’ (horrific fantasy), fantasies sustain a neo-traditionalist conception of Polishness and exclude antagonistic visions. Also, religious symbols are sublimated to embody the lost unity: a harmonious society without the conflict generated by the liberal value system. The fantasmatic logic analyzed in the article explains how neo-traditionalist fantasies strengthen identities and provide the necessary ideological ground to resist the emancipatory impetus of liberalism. Broniac tradycyjnego polskiego stylu zycia. Rola fantazjiAktualnie zaostrzajacy sie konflikt kulturowy w Polsce okresla sie mianem wojny kulturowej miedzy swiatopogladem neotradycjonalistycznym a liberalnym. Odwolujac sie do psychoanalitycznej teorii politycznej i poststrukturalistycznej teorii dyskursu, autor uznaje fantazmatyczne narracje za narzedzie maskujace niekonieczny (non-necessary) charakter tozsamosci. Na podstawie bezposredniej obserwacji kontrmanifestacji organizowanych jako sprzeciw wobec marszów równosci w Kaliszu, Lublinie i Krakowie (2019–2020) w artykule zaprezentowano, w jaki sposób fantazje definiuja „prawdziwy polski styl zycia”: poczynajac od obrazu tradycyjnej rodziny w sielankowym otoczeniu (beatific fantasy), na „wirusie LGBT” (horrific fantasy) konczac, fantazje podtrzymuja neotradycjonalistyczna koncepcje polskosci i wykluczaja jej odmienne wizje. Z kolei symbole religijne zinstrumentalizowano tak, by ucielesnialy utracona jednosc – harmonijne spoleczenstwo bez konfliktów wywolywanych przez liberalny system wartosci. Fantazmatyczna logika analizowana w artykule pozwala wyjasnic, jak neotradycjonalistyczne fantazje wzmacniaja tozsamosci i dostarczaja niezbednej podstawy ideologicznej, aby stawic opór emancypacyjnemu naporowi liberalizmu.