Examining the effect of individual innovation level of students of sports sciences faculty on digital literacy with structural equation model
Spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin dijital okuryazarlığa etkisinin yapısal eşitlik modeli ile incelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v17i2.6021Keywords:
Individual innovation, Digital literacy, Sports sciences, Structural equality, Bireysel yenilikçilik, Dijital okuryazarlık, Spor bilimleri, Yapısal eşitlikAbstract
The aim of this study is to determine the effect of individual innovation level of students of the Faculty of Sport Sciences on digital literacy. The study group of the research; It consists of 205 participants who continue their education in a higher education institution in Ankara that provides undergraduate sports education in the 2019-2020 academic year. Data collection tools; it is “Individual Innovation Scale” and “Digital Literacy Scale”. In the research, a theoretical model was created and tested. In the analysis of the data; structural equation model, descriptive statistics and Independent Samples T-test were used. When the analysis results are examined; It can be stated that the participants have a questioning innovation identity. However, it can be said that they have an above average digital literacy skill. Considering the gender variable, the level of digital literacy of male participants was found to be significantly higher than that of female participants. In addition, research results show that individual innovativeness explains digital literacy by 37%. Therefore, it can be stated that individual innovation significantly predicts digital literacy.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Bu çalışmanın amacı, Spor Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin dijital okuryazarlığa etkisinin belirlenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu; 2019-2020 eğitim-öğretim yılında Ankara’da bulunan ve lisans düzeyinde spor eğitimi veren bir yükseköğretim kurumunda eğitimlerine devam eden 205 katılımcı oluşturmaktadır. Veri toplama araçları; “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ve “Dijital Okuryazarlık Ölçeği” dir. Araştırmada teorik bir model oluşturulmuş ve test edilmiştir. Verilerin analizinde; yapısal eşitlik modeli, betimsel istatistikler ve Bağımsız Örneklemler T-testi kullanılmıştır. Analiz sonuçları incelendiğinde; katılımcıların sorgulayıcı bir yenilikçilik kimliğine sahip olduğu ifade edilebilir. Bununla beraber, ortalamanın üzerinde bir dijital okuryazarlık becerisine de sahip oldukları söylenebilir. Cinsiyet değişkeni ele alındığında, erkek katılımcıların dijital okuryazarlık düzeyinin kadın katılımcılara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca araştırma sonuçları, bireysel yenilikçiliğin dijital okuryazarlığı %37 oranında açıkladığını göstermektedir. Dolayısıyla, bireysel yenilikçiliğin dijital okuryazarlığı önemli düzeyde yordadığı belirtilebilir.
Downloads
Metrics
References
Alvermann, D.E. (Ed.). (2002). Adolescents and literacies in a digital world. New York: Peter Lang.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem.
Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications and programming. New York: Routledge.
Çakın, A. (2019). Hemşirelerin bireysel yenilikçilik düzeylerinin değişime karşı tutumlarına etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimler Enstitüsü, Manisa.
Çekmecelioğlu, H. (2002). Bireysel, örgütsel yaratıcılık ve yaratıcılık için iş çevresinin düzenlenmesi: Bir araştırma. Doktora Tezi, Gebze Teknik Üniversitesi Gebze İleri Teknoloji Enstitüsü, Kocaeli.
Çetin, O. (2016). Pedagojik formasyon programı ile lisans eğitimi fen bilimleri öğretmen adaylarının sayısal okur-yazarlık düzeylerinin incelenmesi. Journal of Education Faculty, 18(2), 658-685.
Çuhadar, C., Bülbül, T. & Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
Demircioğlu, T., Konokman, G. Y. & Akay, C. (2016). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yenilikçilik düzeylerinin Avrupa Birliği Hayat Boyu Öğrenme Projelerine yönelik tutumlarına etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 15(59), 1120-1137.
Demirel, Y. & Seçkin, Ö. (2008). Bilgi ve bilgi paylaşımının yenilikçilik üzerine etkileri. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 189-202.
Deye, S. (2015). Promoting digital literacy among students and educators. Paper presented in National Conference of State Legislatures, Colarado.
Ertuğ, N. & Kaya, H. (2017). Hemşirelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik profilleri ve yenilikçiliğin önündeki engellerin incelenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 14(3), 192-197.
Gökdağ, B. & Kanat, S. (2018). Güzel sanatlar eğitimi alan öğrencilerin dijital okuryazarlık durumları. International Journal of Social Science, 70(1), 77-92.
Gui, M. & Argentin, G. (2011). Digital skills of internet natives: Different forms of digital literacy in a random sample of northern Italian high school students. New Media & Society, 13(6), 963–980.
Guzmán-Simón, F., García-Jiménez, E. & López-Cobo, I. (2017). Undergraduate students’ perspectives on digital competence and academic literacy in a Spanish University. Computers in Human Behavior, 74, 196-204.
Güngör, N. B. (2019). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyinin öğretmen profesyonelizmine olan etkisinde bilişsel esnekliğin aracılık rolü. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Gürtekin, A. (2019). Üniversite öğrencilerinin boş zaman tutumları ile sosyalleşme taktikleri ve dijital okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ağrı.
Greene, J. A., Seung, B. Y. & Copeland, D. Z. (2014). Measuring critical components of digital literacy and their relationships with learning. Computers & education, 76, 55-69.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (1998). Multivariate data analysis. Pearson New International Edition, 5(3), 207-219.
Hirschman, E. C. (1980). Innovativeness, novelty seeking and consumer creativity. Journal of Consumer Research, 7(3), 283-295.
Horne, J. (2007). Gender differences in computerised and conventional educational tests. Journal of Computer Assisted Learning, 23(1), 47-55.
Hurt, H. T., Joseph, K. & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4, 58-65.
Karasar, N. (2017). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar ilkeler teknikler. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kartal, F. (2018). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile eğitimde teknoloji kullanımına yönelik tutumları arasındaki ilişkilerin değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
Kılıç, H. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri (Denizli İli örneği). Yüksek lisans tezi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
Kılıçer, K. & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150-164.
Kline, P. (2005). An essay guide to factor analysis. New York: Routledge.
Klecker, B. M. & Loadman, W. E. (1999). Measuring principals’ openness to change on three dimensions: Affective, cognitive and behavioral. Journal of Instructional Psychology, 26(4), 213-225.
Korucu, A. T. & Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 111-127.
Kozan, M. & Bulut Özek, M. (2019). Böte bölümü öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeyleri ve siber zorbalığa ilişkin duyarlılıklarının incelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29(1), 107-120.
Kurtipek, S. & Güngör, N. B. (2019). Individual innovation: A research on sports manager candidattes. Journal of Education and Learning, 8(1), 224-271.
Kutluca, T. (2011). A study on computer usage and attitudes toward computers of prospective preschool teacher. International Journal on New Trends in Education and Their Implications, 2(1), 1-14.
Leech, N. L., Barrett, K. C. & Morgan, G. A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation. Psychology Press.
Martin, A. (2005). DigEuLit–a European framework for digital literacy: a progress report. Journal of eLiteracy, 2(2), 130-136.
Meydan, C. H. & Şeşen, H. (2011). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. Ankara: Detay Yayıncılık.
Meyers, E. M., Ericson, I. & Small, R. V. (2013). Digital literacy and informal learning environments: An introduction. Learning, Media and Technology, 38(4), 355-367.
Ng, W. (2012). Can we teach digital natives digital literacy? Computers & Education, 59, 1065-1078.
Onursoy, S. (2018). Üniversite gençliğinin dijital okuryazarlık düzeyleri: Anadolu Üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 6(2), 989-1013.
Özerbaş, M. & Kuralbayeva, A. (2018). Türkiye ve Kazakistan öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeylerinin değerlendirilmesi. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 16-25.
Üstündağ, M. T., Güneş, E., & Bahçivan, E. (2017). Dijital okuryazarlık ölçeğinin türkçeye uyarlanması ve fen bilgisi öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık durumları. Journal of Education and Future, 12, 19-29.
Pagani, L., Argentin, G., Gui, M. & Stanca, L. (2016). The impact of digital skills on educational outcomes: evidence from performance tests. Educational studies, 42(2), 137-162.
Park, Y. J. (2013). Digital literacy and privacy behavior online. Communication Research, 40(2), 215-236.
Rogers, E. M., Medina, U. E., Rivera, M. A. & Widey, C.L. (2005). Complex adaptive systems and the diffusion of ınnovations. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal, 10(3), 1-26.
Rogers, R. K. & Wallace, J. D. (2011). Predictors of technology integration in education: A study of anxiety and innovativeness in teacher preparation. Journal of Literacy and Technology, 12(2), 28-61.
Safa, B. S. (2019). Sınıf öğretmenlerinin eğitim teknolojileri kullanım düzeylerinin bireysel yenilikçilik özellikleri açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H. & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Şahin, F. (2016). Öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri kabul düzeyleri ile bireysel yenilikçilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Şeker, H., Deniz, S. & Görgen, İ. (2004). Öğretmen yeterlikleri ölçeği. Milli Eğitim Dergisi, 164, 105-118.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2007). Experimental designs using ANOVA. Belmont, CA: Thomson/Brooks/Cole.
Yalçın, İ. E. & Yelken, Y. T. (2011, Ekim). İlköğretim öğretmen adaylarının yenilikçilik düzeyleri. I. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi’nde sunulmuş bildiri. Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Yılmaz, F., Soğukçeşme, G., Ayhan, N., Tuncay, S., Sancar, S. & Deniz, Y. M. (2014). İlköğretim bölümü öğretmen adaylarının mesleki yenilikçilik eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(27), 259-276.
Yılmaz, R. & Beşkaya, Y. M. (2018). Eğitim yöneticilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 159-181.
Yontar, A. (2019). Öğretmen adaylarının dijital okuryazarlık düzeyleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 815-824.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
