SUMMARY
Türkiye’de son yillarda egitimcilerin ilham aldigi Reggio Emilia yaklasimina dair halen pek çok merak edilen konu bulunmaktadir. Özellikle merak konusu olan bir nokta da, özel gereksinimli çocuklarin bu okullarda nasil bir kaynastirma egitimine tabi oldugudur. Bu meta-etnografik arastirmanin amaci, tipik gelisim gösteren çocuklarin devam ettigi Reggio Emilia siniflarinda, özel gereksinimli çocuklarin nasil kaynastirildigini ortaya koyan çalismalari, meta-etnografi yöntemine uygun olarak incelemek ve sentezlemektir. Bu çalismada, Reggio Emilia yaklasiminin sosyal-yapilandirmaci yapisina uygun olarak, nitel arastirma deseninden yararlanilmistir. Bu arastirmada Noblit ve Hare’nin (1988) yedi basamakli meta-etnografi metodu kullanilmistir. Reggio Emilia yaklasimini esas almis okul öncesi egitim kurumlarinda özel haklari olan çocuklara dair yapilan çalismalar incelendiginde, en yogun olarak üstünde durulan prensiplerden en az konusulan prensiplere dogru su siranin izlendigi bulunmustur: 1-Iliskiler prensibi; 2-Çocuk imaji; 3-Ögretmenin rolü; 4-Proje; 5-Çevrenin rolü; ; 6-Dokümantasyon. Bulgular, sonuç/tartisma ve öneriler detayli olarak sunulmustur.